Op 26 juli 2022 kregen wij het verdrietige bericht dat je bent overleden.
rob los.
kleine letters, zoals hij vaak zelf gebruikte, vastgehouden uit de tijd dat hij studeerde aan de TU Delft. ‘Stel je zelf niet te veel voor, architekt, je bent hier om te dienen, te helpen’.
Bescheiden maar groot als mens, rob; zoals er niet veel zijn.
De in zijn jonge arbeidsjaren opgelopen gevolgen van zijn -altijd aanwezige!- bereidwilligheid, werklust en behulpzaamheid wierpen hem, zoveel jaren later, in een onverwachte en oneerlijke strijd.
Hij ging die aan, met al zijn kracht, humor en levenslust en met zijn Roos als steun en bestemming, maar ze hebben het niet mogen winnen.
Rob heeft vele jaren voor ons gewerkt, eerst als zelfstandige freelancer, later in dienst.
Maar altijd als min of meer vrije jongen.
Rob liet zich niet zomaar in bureau-stramienen of kaders plaatsen; we lieten ze vieren en zoeken nu in het archief af en toe nog naar de juiste, laatste versie van zijn tekeningen.
Maar hij deed, met plezier, alle klussen die we hem voorlegden.
Met ongedwongen inzet, zonder blik op de klok of strikt genomen taakomschrijving.
Hij trad iedereen, binnen en buiten kantoor en van welke stand of pluimage ook, vriendelijk en met ‘open mind’ tegemoet.
Leeftijd speelde geen rol, rock-and-roll is van alle tijden. Mee-zingen!
Samen een ommetje, even uit het oog van de bazen.
Hij gaf ons zijn sociaal cement, waar we hem misschien nog niet voldoende en openlijk voor hebben bedankt.
Maar dat van grote waarde is voor een groep mensen die samen moeten (en willen blijven) werken.
Persoonlijk kwamen wij niet bij elkaar over de vloer, maar we ontmoetten elkaar wel, door de belangstellingen die we deelden, samen met Roos bij de uitvoeringen van Toonkunst Rotterdam en in Frankrijk waar we de vrijbuiters konden zijn die we in ons hebben.
rob, als je geniet van het leven zien we je heen en weer bewegen op je voeten en gaat je wijsvinger op en neer langs je lippen.
en in je ogen zien we je plezier.
voor altijd zo.
‘halo of flies’ zal ik iedere keer samen met je meezingen
en ‘de wolkenschetser’, je zal het niet meer hebben kunnen lezen,
ik lees het nog een keer, met jou in gedachten.
er waait veel te veel stardom over de wereld, blaas jij er tegenin?
Namens allen die gewerkt hebben voor en met ons architectenbureau condoleren we Roos en wensen haar heel veel sterkte toe,
met hart en hoofd,
martin eijkelenboom
wendela van der does
terrena architecten
(architectenbureau immerzeel-leeuwenburgh)